پست شمارۀ 17

 

اینو یه جایی شنیدم برام جالب بود:

« کیفیت کالاها در 10 یا 20 سال اخیر در ایالات متحده اهمیت زیادی پیدا کرده. یکی از دلایل آن رقابت خارجی است. در گذشته واردات کم تری صورت می­گرفت و بنابراین بیش تر مردم امریکا کالاهای امریکایی می­خریدند. اما در دهۀ 1960 و 1970 شرکت­های خارجی شروع کردند به صادرات بیش تر به ایالات متحده. بسیاری از کالاهای آنان، کیفیت بالایی داشتند و از کالاهای امریکایی ارزان­تر بودند. برای مثال اسباب بازی­های وارداتی فروش بسیار خوبی در ایالات متحده پیدا کردند. بعضی از اسباب بازی­های وارداتی کیفیت خوب، با قیمت بسیار ارزان داشتند و بعضی از آن­ها کیفیت بسیار عالی و قیمت معقول. مردم امریکا دریافتند که می­توانند کیفیت بالاتری را در ازای پول کم تر دریافت کنند. این موضوع، فشار بسیار زیادی به شرکت­های امریکایی وارد کرد. آن­ها مجبور بودند کنترل کیفیت خود را ارتقا ببخشنند. آن­ها مجبور بودند محصولات ارزان و پرکیفیت تولید کنند. امروزه شرکت­های امریکایی کارکنان زیادی دارند که برای ارتقاء کیفیت کار می­کنند.»

در عوض؛ محصولات ایرانی روز به روز گرون تر و بی کیفیت تر می­شن. بدنۀ لوازم خونگی روز به روز نازک تر می­شه و مثلا اگر یه لایۀ ذخیم داشته می­شه حلبی نازک. یا مثلا بلندگوی زنگ بلبلی

خونه از یه تکه پلاستیک نا فرم درست شده در حالی که قدیما بلندگوی درست حسابی داشت. البته محصولات امروزی از نظر ظاهری بهترن.

متن بالا مربوط به چندین سال پیشه و اصلش به زبان انگلیسی بوده. من ترجمه شو نوشتم.

 

سه شنبه 16 تیر 1388